සමන් මාමාගේ රස කතා - ආගමනය
මේ සිදුවීම සිදුවුණේ ප්‍රසිද්ධ පත්තර කන්තෝරුවක. ඔන්න ඉතිං එදත් ආයතනයේ ලොක්කා කට්ටිය, එතුමන්ගේ කාමරේට ගෙන්වලා දෙහි කපන්න ගත්තා. කවුදෝ කෙනෙක් ලියපු වචනයක් හින්දා.
ඔන්න ඉතිං හැම ආයතනයකම ඉන්නවානේ, ඕපාදූප හොයන හාදයෝ. ඕනෑ එකයි එපා එකයි. හැමදේම හොයනවා. ඔන්න ඉතිං මේ මාධ්‍ය ආනතයෙත් ඉන්නවා ඒ වගේ හාදයෙක්.
මිනිහට ඕපදූපයක් හෙව්වේ නැති නං කෑවේ නෑ වගේ.
ඉතිං ඔන්න එදා, ලොක්කා වීදුරු කාමරේ ඇතුළේ ඉදන් අතපය විසි කරකර කාටද බණිනවා. එළියට සද්දේ ඇහෙන්නේ නැහැ. අතපය විසි කරනවා නං හොඳට පේනවා.
අපේ අර ඕපාදූප හොයන හාදයට දැන් මේක ප්‍රෙහේලිකාවක්. කාමරේ දොරට කණ තියලා අහන් ඉන්නත් බැහැනේ. ඉතිං පත්තර මිටියකුත් කරට ගත්ත හාදයා කාමරේ ළඟින් කීප වතාවක්ම එහෙට මෙහෙට ගියාලු ඇතුළේ වෙන කතාබහේ අග මුල දැනගන්න.
ඇතුළේ ඉන්න ලොක්කා මේක දැක්කා.
එවෙලේ ලොක්කා මෙනෙන් මෙහෙම දෙයක් කියමිනුයි හිටියේ. ‘ප්‍රවෘත්ති ලියද්දී, හැමෝටම තේරෙන්න ලියන්න ඕනෑ. ඕනෑම නූගතකුට වුණත් තේරෙන්න ලියන්න ඕනෑ. නූගත් අයත් පත්තර බලනවානේ.’
අපේ හාදයා එහාට මෙහාට යනවා දැකපු ගමන් ලොක්කා ඇතුළේ හිටපු කෙනෙකුට මෙහෙම කිව්වා. ‘ආං අර හාදයට එන්න කියනවා’
ඉතිං පත්තර මිටිය කර් තියං යන හාදයාට කතා කළා.
‘කියනවා බලන්න ආගමනය කියන්නේ මොකක්ද කියලා’
කලබල වුණු අපේ හාදයා හිතුවේ, ‘දැන් ආගමන්ද’ කියලා ලොක්කා ඇහුවා කියලයි.
ඔලුව වටේ අත දාලා කණ අල්ල ගත්තු හාදයා ‘අනේ සර්, මං නං පෙරේදා උදේ ආ ගමන් ඉන්නේ. ඇඳුමක්වත් නෑ ඇඳගන්න. සමං තමයි (සමන් මාමා) තමයි එන්න ඉන්නේ. එයා එන්නේ නෑ කියලා දැන්නුවෙත් නෑ. මට ගෙදර යන්න විදියකුත් නෑ.’ කියලා කියාගෙන කියාගෙන ගියා.
ඒක අහලා අසූහාරදාහට නැග්ග ලොක්කාට ‘ආගමනයත්’අමතක වුණා. කාමරේ සීනුව ඔබාගෙනම සෙකටි්‍රටයි, ලිපිකරුටයි කතා කළා. ‘ගහනවා අර යකාට ලියුමක්. ඔය යකා ගමේ ගියොත් එන්නෙම නෑ.’
අන්තිමේදී ආගමනයත් සමන් මාමා පිටින් ගියා.
ලියන්නෙත් - සමන් මාමා
